Udarako arratsaldeak Zaldi zurian

Ez, ez gara 80.hamarkadako aisialdiaz ari, Zaldi Zuria Iruñeako parte zahaharreko txokorik eder eta lasaiena da. Eguraldi ona heltzearekin batera, hiri inguruko harresien gainean, terraza bikaina montatu eta eguzkiaz gozatzeko musika kontzertuak antolatzen dira bertan. Aurten berrikuntzekin, asteazkenetan Chill Out sesioak programatu dituzte.

Grisak eta aspergarriak izan ohi dira Iruñeako udarak. Ekintzarik ez, jarduera gutxi, kanpora, hondartzara edo mendira egiten dute bertakoek. Bainan badira urte batzuk, egoera honi buelta eman nahi zaiola, kultura eta musika eskeiniz Nafarroako hiriburuko parte zaharrean. Ostegun, ostiral eta larunbatetan, Nabarreriako plazan, erdi inprobisaturiko kontzertuak ematen dituzte, reggae eta ska taldeek azkenaldian. Orain, Zaldi Zuriko musika zikloa batzen da, Iruñea dinamizatzeko bolada honi.

 

Ekainaren 14ean hasi eta irailerarte luzatuko dira Zaldi Zuriko kontzertuak. Urte batzuk dira jada, Iruñeako gazte askoren topagune bihurtu direla ostegun guztietako emanaldi hauek. Aurten, Pop, Folk, Soul eta Jazz doinuak izanen dira nagusi. Aurten lehendabiziko aldiz, musika elektronikoari zabaldu nahi izan da eskaintza hau. Asteazkenetan izanen dira emanaldi hauek, Chill Out sesio anitzekin.

 

Taldeen artean aurten, La Lengua de Trapo edo ta Kerobia-ko musikariak izanen dira taula gainean, ohizkoa dena bainon kontzertu lasaiagoak ematen, eguzkipean, garagardoaren laguntzaz gozatzeko modukoak. Urtero moduan, THC Iruñeako jazz eta funk taldearen kontzertuarekin amaituko da Zaldi Zuriko musika zikloa, irailaren 6an.

 

Programa osorik

Kontzertu guztiak arratsaldeko 20.00etan hasiko dira.

Ekainaren 14an: La Prima Janis

Ekainaren 20an: Txabi Fun-tsak (Nicolette Club)

Ekainaren 21ean: La Lengua de Trapo

Ekainaren 27an: Garcy Noise (Justified Cause, Bartzelona)

Ekainaren 28an: Los Impecables

Uztailaren 18an: Millán (Honyar2)

Uztailaren 19an: Folk Farandula

Uztailaren 25ean: Alain (Elektronische. Bilbo)

Uztailaren 26an: Marti-K

Abuztuaren 1ean: Aniana

Abuztuan 2an: Airam

Abuztuaren 8an: Martin Buddin

Abuztuaren 9an: Kerobia

Abuztuaren 15ean: Juan Bazz

Abuztuaren 16an: Gualitxo

Abuztuaren 22an: Dj/göo (Kantxa Kluba)

Abuztuaren 23an: Acido C

Abuztuaren 29an: The Txeringasn: dj Txabi Fun-tsak, Ion (Foralettes), Koki (THC), Youssef (Zaggit) Eva eta Alicia (THC)

Abuztuaren 30an: Cherokee Big Band

Irailaren 6an: THC

 

Izaera, Itaka eta Nuuk At larunbatean Xirikaren jaian

Xirika kazetak hiru urte bete ditu eta hori ospatzeko jaia antolatu dute larunbat honetan Zarauzko Putzuzulo Amets Fabrikan. Sextabaida izango da arratsaldeko bostetatik aurrera eta ondoren Uxue Alberdi eta Xamoa bertsolariak ariko dira Hamaika Bertuteren eskutik. Gauean berriz kontzertua, Itaka, Izaera eta Nuuk At taldeen eskutik.

Info +: www.gaztesarea.net

Baionan Bizi antzezlana ikusteko azken aukera bihar

Antton Lukuk idatzi eta Hiru Punttu taldeak antzeztutako Baionan Bizi lana bihar, larunbata hilak 9, izango da azkeneko aldiz taula gainean. Gamarteko Elizaldian izango da lagun giroan, iluntzeko 20:00ak aldean talo eta xingarrak jan ondoren. Antzezlana etxebizitzarena bezalako gai serio baten gainean eraikitako vaudeville bat da. Istorio irrigarria. Baiona aldean bizi diren hiru gazte, etxebizitzaren prezio garestiak medio, soto batera bizitzera joango dira. Sotoaren jabeak lokala bi pertsonari baizik ez diela alokatu uste du gainera, eta hirugarrenak ezkutuka ibili beharko du.

Baionan Biziren hogeigarren emanaldia izango da Gamartekoa. 2.000 ikusle izan ditu Hiru Punttuk urte honetako otsailaren 4an bere ibilbideari ekin zionetik.

Info +: www.eke.org

Le Noise talde bilbotarrak Bilbao Hiria lehiaketa irabazi du

Aurreratu genuen bezala (ze itsusi dagoen horrelakoak botatzea egia izan arren) Le Noise talde bilbotarrak sekulako kontzertua eskaini zuen Bilborock aretoan, orain dela ia bi hilabete. Eta orain saria izan du, atzoko finalean oraindik hobeto (eta talde osoarekin) aritu ostean6000 euroko saria irabazi dute, orain kaleratuko duten diskoa ordaintzeko oso ondo etorriko zaiena zalantza barik. Bigarren saria Las Furias gipuzkoarrek (Bartzelonan bizi diren arren) eraman zuten, 80 hamarkadako punk jario itzelari esker. Hirugarren postuan Ultraplack bartzelonarrak gelditu ziren, 3000 euroko saria eraman dutelarik. Gainontzeko sarien irabazleak jakiten ditugunean hemen bertan jakinaraziko dizuegu.

Info +: www.myspace.com/lenoise

Jonathan Keller: C 7 11 23

Xelebrea da artikulu honen protagonista, eta intrigazkoa izenburua. Baina lasai, Jonathan Keller (Minnesota, 1976) ez da presondegitik ihes egindako inor, nahiz eta bere goitizenak horren tankera hartzen duen. C 7 11 23, e-mail helbide gehientsuenetik ibili den bideo baten egilea eta protagonista da. Bideoa, hauxe.

Bideoa 'The Adaptation to My Generation' deitzen da -Neure Belaunaldiranzko Egokitze Prozesua-, eta esanahiren bat aurkitzeko bere azalpenetara jo behar dugu: "Pertsona publiko baten egunerokotasunaren paregabekotasuna islatzen du argazki serie honek; gizaki heldu baten bizitzan zehar, bere horretan mantentzen den gauza bakarra barne-izaera dela erakutsiz". Artearekin askotan gertatzen den bezala, azalpena behin irakurrita ere, gatxa da esan gura duena ulertzea. Hala ere, badu meritua Kellerrek, 1998ko urriaren 1etik aurrera argazki bat atera baitio bere buruari -hitzez hitz-.

Baina, hau artea al da? Horra galdera. Erantzuna, bakoitzak berea. Minnesotako artistari galdetu gura izan diogu arteari buruz duen iritzia, eta bere erantzuna ere, nahiko artista -xelebrea, alegia-: "Lan egiteko eta jarduteko beste era bat". -Beraz, artearen bidez esan nahi direnak, askotan barneko geruzetan ezkutatzen diren horiek, ez dute garrantzirik zuretzat? -Lan egiteko beste era bat dela diodanean, horixe baino ez dut esan gura. Artea, arte ez denetik desberdintzen duena, norbere barnetik ateratakoa dela da, eta gizabanakoaren iniziazio moduko bat dela. Gainera, kanpo presioetatik at egote horrek, bakoitzaren akatsak barkatzea dakar. Beraz, ez du zertan esanahirik izan behar. Zerbaiti buruzko artelan bat izan daiteke... baina egote hutsa baino ez den zerbait izan daiteke ere-.

Artearen ukitu erlijioso-filosofiko hori 'Domestic Spacial Turbulence' bideoaren azalpenean ere antzematen da -Etxe barneko Turbulentzia-. Grabazio hau egiteko etxe baten maketa eraiki, eta barruan bideo-kamera sartu du. Maketa astintzen eta mugitzen duen bitartean, kamerak barruko altzarien txikizioa aurkezten digu. Bideoak, lehen kolpean ez du esanahi berezirik, baina bai behintzat begiak pantailan iltzatzeko ahalmena. Ikusgarria da benetan zelan desegiten diren mahaitxoak, aulkitxoak eta apaingarritxoak "desegindako puzketatxoen ore bat" bihurtzen ikusi arte.

"Turbulentziaren bideoarekin, geure etxeetan egiten ditugun aldaketa guztien oinarri patetikoa agerian utzi gura dut". Zuzenak eta gordinak dira Keller-en baieztapenak; eta artisten burmuinean baino loratzen ez diren espezieen zaporetxo hori dute. Zaila da asmatzea zer esan gura duten.

- Eta, bide batez, zer da C 7 11 23?
- Aspaldiko kontu bat. Aitak esan zidan behin abeltegiko hiru behi -Cow, ingelesez- kontrolatzeko: zazpigarrena, hamaikagarrena eta hogeita hirugarrena. Bost urte nituen, eta inoiz ahaztuko ez ditudan zenbakiak izatea espero dut.

Zaila da asmatzea zer esan gura duten... baina batzuetan ez.

Arte +: c71123.com

 

Euriaren zapore gozoa

Egun motela, makala, arraro horietarikoa altxa da gaurkoan. Kaleak eguzki izpiek itsututa, zikinkeriaz estalita eta labezomorroz beteta ikusi ditut. Lanerako bidean kamiseta izerdiz busti dut nahiz eta goiza besterik ez izan. Azkenean, lantoki barruan, kanpoan zeuden 30 graduak 35 gradu pisutsu bihurtu dira. Hori nahikoa ez balitz haize korronte xume baten gabeziak ordenagailuen lehortasunarekin batera giroa jasangaitza egiten dute.

Nire burmuina gurina bezain urtua eta itsaskorra zegoen unean paseatu du bulegotik bere irribarre ederra Laurak. Gaur ordea irribarre hori marrazten duten ezpainak ez dira niretzako. Lauraren begi marroi argiak bilatzen nituen bitartean galde egin diot nirekin hitz egiteko tarterik duen. Zoritxarrez pikutara bidaltzen ninduten hitzekin egin dut estropezu. Triste eta burumakur pasa dut amaitezina egin zaidan azken lanordua.

Bulegotik Errumaniaren independentzia egunaren omenezko Bulevar 1 Decembrie 1918 etorbidetik egin dut ihesi. Calea Motilor jarraituta Ursus garagardo fabrika albo batetik pasa eta Manastur kaletik Kaufland supermerkatu alemanera iritsi naiz. Kaufland  hitzak “erosketen lurraldea” esanahi du alemanez, Klausenburgen dagoen supermerkatuak ordea hildakoen lurraldea dirudi. Ehunka kotxeren atzean enpresaren izena daraman afixari begiratuta ehunka hilobi ikusi daitezke. Ezleku handi honetan ia ordu bete eman dut naufrago. Poltsikoetako dirua xahututa kanpora irteten saiatu naiz. Momentu horretan ordea kazkabarra gogoz ari zuen. Izotz bolatxoek euri jasa beldurgarri bati eman diote txanda orduan. Une horretan mundua zatika erortzen zaidala sentitu dut. Ahituta nire gorputzaren izerdia hezetasun hotz bilakatu dela konturatu naiz.

Euriak sortutako amildegiaren azpian ibiltzen musika entzutea eta arpegian irribarre bat jartzea da geratu zaidan gauza bakarra. Aurpegitik behera irristatu zaizkidan euri tantak nire malkoak bilakatu dira. Estilo sobietarreko etxe bloke erraldoien artean tximisten txinpartek eta trumoi hotsek hiria bonbardatzen ibiliko balira bezala sentiarazi naute.

Beroa eta euria, supermerkatua eta hilerria, Laura eta ni. Dualtasun hauei azalpen bat bilatzen saiatzen ari nintzen unean The Story Of My Life Millencolin talde suediarraren kantu zahar bezain famatua entzuten hasi naiz kasualitatez. Eta hau? Zertara dator hau?

The Story Of My Life


The story of my life, well let's just say it's a fork and a knife
there is one thing on my mind, one thing all the time, I got to fill my mouth
got no favorite meal, I say every meal is clean if it fills me up for real
my belly's big and it's just a start, my appetite is my heart
and when I had enough I just through up and laugh.

This time, it's not a cow, it's kind of personal, can't explain to you why
this time, it's not a cow, so Mr. PC are you ready to bow.

Breakfast in bed, the bed's in the kitchen so it's easy to be fed
and when I'm fed, yes, when I'm fed, I go right back to bed
food and sleepwatch, the thing should keep me from having too much
sometimes it feels that I could kill for desert.

The story of my life, a big fork and the sharpest knife
I guess this solid bridge leads me on to the nearest fridge
not a pig, sheep, chicken, moose, duck, snake, horse or a frog.

Life On A Plate Millencolin