Zenbaitetan harrigarria ere bada, miresgarria, politikariek izaten dituzten une argigarri horiek. Ez dakit euren joera antropologikoki demokratikoaren edo euren lezio-emaile bokazioaren kausaz den, baina eskertzekoa da gauza hain konplikatuak hain argi lagatzea batzuetan populuari.
Oraingo honetan, Jon Alonsoren Argiako artikuluaren ajeek ekarri digute Koldo Ordozgoitiren esaldi antologiko bat. Jon Alonsoren artikulua ipuin bat dela. Hori esan du. Jende guztia hura iritzi-artikulu bat zelakoan, Euskadi Sarietako hainbat gauza salatzen zituen artikulua hain zuzen, baina bai zera! ipuin bat omen. Ipuin bat, hau da, kontakizun entretenigarri, denbora pasarako egoki, nahiko hutsal eta, batez ere, faltsu bat. Ipuinak asmakeria hutsak direla eta ez dutela mundu errealarekin erlaziorik, bada. Ordea, pentsatu nahiko nuke Eusko jaurlaritzako Kultura Sailean lan egitera iristen den norbaitek ez duela horrelako ikuspuntu zaharkitu eta topikoa ipuinen inguruan. Eta fede onez pentsatzen dut, Oleguerrek bezalaxe. Eta orduan imajinatzen dut Ordozgoiti jaunak beste zerbait esan nahi duela esaldi horrekin. Eta benetan, pentsatzen dut Ordozgoiti jauna XX. mendeko ipuin gorenen irakurle amorratua dena, goitik behera irakurri dituela Jorge Luis Borgesen ipuin liburuak, esaterako. Eta orduan aski ongi ikasi duela zeinen lausoa den errealitatearen eta fikzioaren arteko muga, literatur generoen artekoa, eta adibidez, saiakera bat egon daitekeela ipuin itxurako testu baten atzean, edo alderantziz. Eta honenbestez, Alonsoren artikulua, iritzi-artikulu itxurakoa bada ere, sakonean, eta orain arte inor konturatu ez den arren, ipuin bat dela. XX. mendeko ipuingintza tradizio onenetako bati jarraitzen dion ipuina, izan ere. Eta ez hori bakarrik, Ordozgoiti jauna, literatura irakurle amorratua izateaz gain, eta lan munduan geroz eta gehiago exijitzen den "birziklatze" politikei jarraiki, pentsamendu eta kultur arloko azkeneko ideien jakitun da. Eta irakurri du, horrela, Slavoj Zizek-en "gainidentifikazioaren" teoria, eta punta-puntako arte garaikideko lanak interpretatzeko erabiltzen den teoria hau Alonsoren artikuluan aplikatu duela; eta horrela, Alonsoren artikulua egungo abangoardia artistikoan kokatu duela. Pentsa, agian ipuinaren itzulpena egiteko subentzio bat (lehiaketa bat, esan nahi baita) kaleratzea pentsatu du eta guzti. Adi daude EIZIE eta itzultzaileak.
No hay comentarios:
Publicar un comentario