Kike Turmix: ?Bost axola zer pentsatzen duzuen nitaz?

Hau da Kike Turmix-ek (Bilbo, 1957ko ekainaren 24---- Madril, 2005eko urriaren 16) bere epitafioa izatea nahi zuena. Amaierararte xelebre. Gibel kantzerrak eraman du, baina askorentzat beti izango da hor, potroak ikutzen eta rock and roll ona gomendatzen.

Inoiz ez zuen inorekin konpromezurik hartu, beti bere munduan bizi zen, eta ROCK AND ROLL jaungoikoaren aurrean bakarrik erantzuten zuen. Bere bizitzan zehar lagunak eta arerioak irabazi zituen, jende askok oso begiko zuen, beste batzuk gorroto. Hurbil zutenek esaten dute beti halaxe izan zela. Kike Turmix (benetako abizena ez dugu hemen esango) herrialde honetako (eta hain hurbil dugun horretako) rock and roll-aren historian ezinbestesteko pertsonaia izan zen. Nacional 634 taldearekin abiatu zen Madril aldera, eta haien punk bortitzarekin klon moduan zebiltzan ?mobida?ko guztiak aztoratu zituen. N634-en aurretik beste proiektu batzutan ibilia zen, ?Kike y los Pasapures? kasu, baina Madrilen izan zen jendeari potroak ikutzen hasi zenean.


Hamarkadaren erdialdean 3 kanpotar ezagutu zituen, berak bezain aurpegi handia zutenak, eta rock and roll-aren makina handi eta eder bat muntatu zuen: The Pleasure Fuckers. Areto askotan lurra zuloz beteta utzi zuten Kike-ren sabelarekin egindako jokuengatik, baina horrez gain 3 edo 4 diskatako legatua utzi zuten, abiada biziz egindako punk-rockez hornituta. Norah eta Mike Sobieskiren kitarrak eta Barnabyren baxuak gure lagun potoloaren garrasiak lagunduta.


Europa eta AEB mailako birak egin zituzten, eta bertan oso ezagunak egin ziren. Orduan promotore moduan lan egiten hasi zen, eta Safety Pin Record & Tours sortu zuen. Berari esker Gluecifer, Hellacopter, Flaming Sideburns, Nomads edo Turbonegro ikusi ahal izan genituen. Talde guzti hauek familiarekin kontaktuan jarri dira bere heriotzaren berria heldu zaienean. Malasa?a inguruko taberna askotan disko jartzaile modura aritu zen azkenaldian, eta beti esaten zuen moduan, ?ez eskatu ezer hippy-rik?.


Nik ez nuen gehiegi ezagutzen, baina oso momentu onak pasatu nituen berarekin. Berarekin barreak ziurtatuta zeuden beti. Kapullo zoragarria zen egia esan, nahiz eta beti adarra jo, eta ni beti erortzen nintzen bere probokazio guztietan.


Agur Kike, faltan botako zaitugu. Azkarregi bizi izan zara kabroi hori...