lunes, 23 de mayo de 2005

Descubriendo Nunca Jamas




?Nunca Jamas ?eko Peter Pan-en istorioa humanitatearen irudimenaren puntu gorentzat kontsideratzen da. Atzean utzitako umetasunaren ikuspegi idilikoa, bere amets eta lubakiekin, eta heldutasunak eskatzen duen errespontsabilitateen bazterketa dira denborarik onartzen ez duen obra honen oinarrizko ideiak. James M. Barrie idazleak Peter Pan-en mundua imajinatzean eta sentitzean izan zuen sortze prozesua inguratzen duen unibertso txikia da pelikula.


Filma, Barriek bere etorkizuneko obrak idazteko elementu berriak behar dituela hasten da, freskotasuna emango diotenak. Inspirazio bila joaten den parkean (Kensington parkea) Llewelyn Davies familia ezagutzen du: lau ume eta alargunduriko euren ama gazte eta polita. Hurrengo hilabeteetan zehar batera ematen dituzte arratsalde gehienak eta umeek Barrie-ren imajinazio, jolas eta magia trukuekin ezin hobeto pasatzen duten bitartean Barrie-ren buruan obra berri baten ideiak sortzen hasiko dira. Llewelyn Davies sorturiko erlazio estuak bere ezkon bizitza krisi batean murgilaraziko du eta orduko gizarte tradizionalaren marmarrak sortuko dituen arren, James M. Barriek bere bidetik tinko jarraituko du. Helduei gonbita egiten zaie berriz umeen mundura bueltatu eta amets egiteko.

Irudiek erakusten duten edertasuna eta purutasuna izugarria da eta plano desberdinetan usaintzen den malenkonia imajinaezina. Argien eta paisaiaren epeltasunak ikuslea kremazko hodei artean sartuko du. Hala ere, nahiz eta pelikula osoan zehar formaltasunezko eta emoziozko haizea dabilen, ez da ume istorio huts eta sinple bat. Drama existitzen da, afektibitate konflikto sakonak, ezkonduen ber kontzeptualizazioa, samina eta malkoak. Hau da, errealitate dosi asko.


Gainezka egiten duen irudimenaren bitartez, errealitatea gainditu eta pertsonaiek amets, jolas eta abentura legendarioak biziko dituzte. Guztiz gure artean (gure gizartean, gure mugetan, gure arauetan...) ez dauden pertsonen apologia egin nahi izan da, ?beste alde batean ? dauden pertsonen figura marraztu eta munduari alde ezkutua argitzen saiatzen diren pertsonen pelikula sortu.


Oteizak esaten zuen umeen (6-9 urteren bitartean) %30ak genioen gaitasun intelektualak dituela eta pertsona helduek gaitasun hori bideratzen ez dakitelako, umeen magia intelektuala pikutara joaten dela eta azkenean pertsona heldu sinpleak izaten bukatzen dutela. Hots, pertsona tristeak, grisak eta imajinazio bakoak. ?Descubriendo nunca jamas ?ek pertsonen heldutasun prozesuak zer esan nahi duen zalantzan jartzen du, denbora azkar iragaiten den kontzientzia barneratzean errespontsabilitate desberdinak hartzeak izan ditzakeen kutxu absurdoak plazaratzen ditu. Gure ekintzen gehiengoa, beldur eta aurre juzkuen menpe dagoen mundu honetatik ihes egin nahi du filmak. Ordua da benetan nahi eta sentitzen duguna egiten hasteko.

No hay comentarios:

Publicar un comentario