Maiatzaren 6ko gauean, Artsaia aretoan Ivan Ferreiroren lan berria zuzenean ikusteko aukera izan genuen. Honako hau da gau horretako kontakizuna.
Uste bainon lasterrago iritsi zen ostirala, entengabe ikastearen ondorio argia! Goiz geratu ginen Navarreria auzoko Las Antonias tabernan zedozer hartzeko, kamarerari inbidia sartu genion eta Ivan Ferreiroren diska guztia jarri zigun girotzen hasteko. Artsaiara jeisten ginela, kontzertuaren kartelik ez genuela ohartu ginen, bildumarako nonbaitetik atera beharko genituela. Goiz iritsi ginen Artsaiara, mundu guztia bezala, eta Tristessa taldea ere ez zen gutxiago izan. Puntual puntual, gogotsu eta indartsu jo zuten Iru?akoek. Lehen aldia zen haien zuzenekoa ikusten genuela, eta egia esan asko gustatu zitzaizkigun, abeslariaren pianorako dohainak harritu gintuen bereziki. Goiz bukatu zuten, haiek ere gu bezala Ivan-en kontzertua ikusteko irrikitan baitzeuden.
Taldea irten baino lehen, aurrekaldera jo genuen, eskenatokia gertu izateko. Kortinak pisko bat zabaldu, eta Ivan Ferreiro agertu zen bakarrik. Eta jotzeari ekin zion. Estrella de la muerte abestiarekin hasi zen, egia esan, ez da diskoko abestirik onena, bainan gutxinaka gutxinaka taldea eskenatokian agertzearekin batera, giroa berotzen hasi zen. Abestia bukatuta, publikoa agurtu, eta gau guztian errepikatuko zuen moduan, bertan egoteagatik esker mila eman zizkigun. Talde berria izanik, horrenbeste jende biltzea harritu zituela esan zuen ironia moduan, hantxe bildutakoak ez baitugu Ivan Ferreiro zerbait berri bezala ezagutzen. Mrs. P. eta El viaje de Chihiro abestiekin jarraitu zuen, gutxinaka gutxinaka berotuz, Piratas taldearekin egin zituen ohiko eskenatoki gaineko mugimenduak egiten. Eta hain zuzen ere, Piratas taldeko abestia jo zuten orduntxe Mirando al cielo. Bere talde ohiaren abestiren bat joko zuela imaginatzen bagenuen ere, zirrara berezia zabaldu zen publiko artean, batez ere Piratas taldea inoiz ez ikusteko aukera izan genuenen artean. Taldea, San Fermin batzuetan egon zen Iru?ean jotzen azkeneko aldiz, bainan kontzertua bertan behera geratu zen euri zaparrada izugarria bota baitzuen gau hartan. Guzti hau, Ivanek berak gogoratu zuen Artsaiako eskenatokian.
Ivan jada animatua zegoen, eta eskenatoki guztitik mugitzen zen. Diskoari errepasoa ematen jarraitzen zuten. Behin abesti guztiak bukatuta, kontzertuaren bigarren parteari ekin zioten, non Piratas taldearen abestiak eta bertsioak izan ziren nagusi. Naiara eta Amarok, Iggy-ren Candy abestia o zuten. Ordurarte nahiko estetikoa izan zen Ivan-en anaiak, abesten eta dantzatzen zekiela erakutsi zigun. Amaro berotu zen eta ordutik aurrera bai berak eta baita bateriak ere, mugimendu eta eszitazio handia erakutsi zuten.
Canciones para el tiempo y la distancia abestiarekin agur esan zutenean, kontzertu guztietan bezala publikoa beste bat eskatzen hasi zen. Guk jadanik bagenekien bis-ak egonen zirela, izan ere gure mutur aurrean, eskenatoki gainean, jo beharreko abestien zerrenda jarri zuten. Jendeari tamalez, Osasunako sena irten eta ?lo lo lo? letrekin laburtu genezakeen abestia kantatzen hasi ziren. Eskerrak taldea berriz ere taula gainean azaldu zela.
Kontzertua, gogor bukatu zen, bertsioak joaz, indar erakuspen handiarekin, publiko artean zapore oso gozoa utziaz. Dena den, amaiera aldean, abesti ezagunagoak jo izan bazituzten, giroa are beroago jartzea lortuko zuten.
Aitortu behar dugu, Artsaian zeuden kontzertuaren kartel bakarrak eraman genituen. Lortu ditugu!
No hay comentarios:
Publicar un comentario